[ad_1]
تابستان‌ها در میامی به دو چیز معروف هستند: رعد و برق بعد از ظهر و ریزش سالانه انبه.
در حالی که داشتن یک درخت انبه در حیاط شما چیز شگفت انگیزی است، اما یک مشکل وجود دارد: به نظر می رسد که هر انبه روی درخت تصمیم می گیرد یکباره آن را رها کند، و صاحب درخت را ترک می کند که بعد از اینکه سنجاب ها انبه خود را به دست آورند، به دنبال خانه ای برای تمام انبه های اضافی باشد. اشتراک گذاری.
مردم میامی معمولاً با لذت بردن از انبه تازه، آب انبه و نان انبه، وضعیت انبه خود را به یکباره مدیریت می کنند. سپس، آنها یک دسته انبه را برش می دهند تا برای اسموتی منجمد شوند. در نهایت – با ده‌ها انبه باقی مانده – از هر همسایه‌ای که می‌شناسند می‌خواهند قبل از اینکه ایگواناها ضیافتی داشته باشند، مقداری انبه را از دستانشان بردارید.
Zak Stern از Zak the Baker پاسخی برای مشکل بیش از حد انبه شما دارد: یک برنامه تبادل انبه در نانوایی وینوود.
از این به بعد تا آخر خرداد یک کیسه شش انبه به نانوایی بیاورید و با یک قرص نان معاوضه کنید.
استرن می گوید که این برنامه به عنوان یک ایده احمقانه در میان کارکنان شروع شد، اما به سرعت به یک برنامه تبدیل شد. “من در میامی بزرگ شدم و متوجه شدم که همه یک کیسه Publix پر از انبه دارند، و در برخی مواقع به یک بار تبدیل می شود. پس چرا محصول را حفظ نکنیم؟”
استرن می گوید که نانوایی انبه ها را می گیرد، تمیز می کند، پردازش می کند، نگهداری می کند و در طول سال از آنها استفاده می کند. به جای مربای توت فرنگی، مربای محلی می خوریم.
البته، به گفته استرن، قوانینی برای بورس انبه وجود دارد: “شش انبه برای ما بیاور و ما تو را با یک قرص نان معاوضه می کنیم. اما ما روزانه برای هر نفر فقط یک معامله انجام می دهیم، پس لطفا” هر بار 50 پوند انبه بیاورید.” انبه باید حداقل به اندازه یک مشت بالغ بسته باشد و نتواند له شود، خیس شود یا آسیب ببیند. استرن می‌گوید: «لطفاً انبه‌هایی را که توسط راکون گزیده شده‌اند، وارد نکنید – این چیزی است که در حیاط خلوت من اتفاق می‌افتد».
اگر اتفاقاً یک هکتار درخت انبه دارید که بوسیله‌های میوه تولید می‌کند، استرن مایل است معامله کند (اما به جای پر کردن تخت وانت بار خود، لطفاً به نانوایی در اینستاگرام ایمیل بزنید). اوه، و اگر کسی لیچی برای تجارت دارد، استرن دوست دارد از شما بشنود.
استرن می‌گوید تاکنون مردم انبه آورده‌اند و از آن در مربای انبه و چیزکیک استفاده می‌شود. استرن می گوید که دوست دارد با میوه های استوایی که در فلوریدا به خوبی رشد می کنند، مانند مامی، لیچی، گواوا و (البته) انبه کار کند. Zak the Baker در حال حاضر سودای لیچی ساخته شده با لیچی از Tiny Farm و mamey tres leches، علاوه بر عرضه انبه، ارائه می دهد.
استرن می گوید این طعم ها به میامی هویت آشپزی آن کمک می کند. “من فکر می کنم میامی پتانسیل جالبی برای غذاهای منطقه ای دارد. منظورم این است که مردم غذاهای ایتالیایی را دوست دارند – اما آیا ایتالیا می تواند گواوا را پرورش دهد؟”
زک نانوا. 295 NW 26th St., Miami; 786-294-0876; zakthebaker.com.
[ad_2]